Ayrıca notlarınızı da tutturabilirsiniz ...
12 Nisan 2010 Pazartesi
kurutulmuş çiçeklerle tablo
pet şişeden abajur
Pet şişelerden yapılan abajuru sizlerle paylaşmak istiyorum. Tam 600 tane pet şişeden oluşan bu abajur için biraz sabır gerekli. Bunun için önce pet şişenin dibe yakın kısmını kesip çıkarıyorsunuz. Sonra görünen kabartmayı yıldız şeklinde kesiyorsunuz. kızdırılmış bir iğne yardımıyla deliyor ve biriken pet şişeleri genişçe yayılmış gazetelerin üzerine yan yana diziyorsunuz. Bombe kısımları üstte yer alacak. İstediğiniz renk bir sprey araba boyasıyla boyuyor ve kurumasını bekliyorsunuz. Sonra aralarına düğüm atarak ipe diziyor ve abajurunuza dizayn ediyorsunuz. Yaklaşık 600 pet şişeden oluşan bu abajur sizi korkutmasın, biraz sabırla rahatça yapabilirsiniz. Ayrıca biriktirme konusunda çevrenizin de desteğini alabilirsiniz. Ben öyle yapmıştım. Aksi takdirde birikmesi oldukça uzun zaman alabilir.
gazoz kapağından kolye
çam fıstığı kozalakları
organik tohum kolye
pirinç tabakadan kolyeye
otantik kolye
Amaç paylaşım olmalı
Amacım yapılan bu çalışmaların paylaşımı ile bir şekilde birilerine fikir verebilecek çalışmaları sunmak, ayrıca özel gereksinimli bireylerle çalışan meslekdaşlarımın bu paylaşımla, kimi çalışmaları çocuklarına yaptırabileceklerini düşünmemdi. Çünkü bazen çalışmaya başladığınızda sizi hayretlere düşürecek denli keyifli ve başarılı performans gösteriyor çocuklarımız. Her çocuk her şeyi yapmak ve öğrenmek zorunda değil elbette. Ama denemelerle becerileri doğrultusunda hem el becerilerinin gelişimine katkı sağlıyor, estetik duyguların oluşmasını, en önemlisi ileride üreten, üretmekten haz alan birer birey olma bilincinin yerleşmesini sağlamaya çalışıyoruz. Bu gerçekleştiğinde ise mutluluğun resmini çizmiş oluyoruz. Sevgilerimle...
saflık
Beni gülümseten, düşündüren biraz da hüzünlendiren bir olayı paylaşmak istiyorum. Geçenlerde dostlarımızla oturmuş bir şeyler yudumlarken gürültüyü duyup arkamıza döndük ki yerde uzanmış biri. Belli ki düşmüş. İlk aklıma gelen panikle epilepsi nöbeti geçiriyor olabileceği idi. ancak eğilip ilgilenince ve nöbet geçirmediğini farkettiğimizde kalkmasına yardım ettik. Kalktı, yaklaşık onsekiz yirmili yaşlarda ve engelli olduğunu farkettiğimiz genç çocuk teşekkür etti, ardından da "AÇIM" dedi. Her ne kadar engeli de olsa bu tür uygunsuz isteme davranışını pekiştirmek istemedim kendi adıma. Ailesinin orada olup olmadığını sordum. Yine ısrarla aç olduğunu tekrarladı. Masadaki arkadaşımız yanına çağırıp cebinden çıkardığı 20 TL yi ona uzattı ve "Gidip istediğin yemeği ye" dedi. Arkadaşımıza davranışının aslında yanlış olduğunu ve bu şekilde uygunsuz para isteme davranışını pekiştirebileceğini söylediysem de para verildi ve çocuk gitti. Biz sohpetimize devam ederken birden masaya doğru bir el uzandı. Bu el 10 TL tutuyordu. Az önce parayı alıp giden çocuk bir elinde yemek tepsisi, diğer elinde 10 TL bize bakıyordu. "Bu para sizin, para üstü" dedi. Hepimiz birbirimize bakakaldık. Gerçekten ihtiyacı olan yemeği almış artan parayı da geri getirmişti. Arkadaşımız şaşkınlıkla bu paranın da onda kalabileceğini söyledi. Çocuk teşekkür etti ve uzaklaştı.
Yaşadığımız bu olayda çocuğun sadece karnını doyurmak için para istemesi, her ne kadar para istemesi yanlış da olsa, ardından artan parayı getirmesi kirlenmemişlik, saflık değil mi? Bu olay aynı zamanda bana, canlılar içinde hayvanların beslenmek için ihtiyacı kadarı için avlandıklarını ancak insanların, tam tersi büyük bir hırsla ihtiyacından fazlasını elde etmeye çalıştıkları gerçeğini hatırlatı. Elbette bu bir meziyet değil ve böylesi bir hırs da çok tehlikeli. Tam da tüketim toplumu olmamız için tüm imkanlar önümüze tepeleme sunulurken böyle temiz ve saf tarafları farketmek açıkçası bende çok farklı duygular uyandırdı.
Yaşadığımız bu olayda çocuğun sadece karnını doyurmak için para istemesi, her ne kadar para istemesi yanlış da olsa, ardından artan parayı getirmesi kirlenmemişlik, saflık değil mi? Bu olay aynı zamanda bana, canlılar içinde hayvanların beslenmek için ihtiyacı kadarı için avlandıklarını ancak insanların, tam tersi büyük bir hırsla ihtiyacından fazlasını elde etmeye çalıştıkları gerçeğini hatırlatı. Elbette bu bir meziyet değil ve böylesi bir hırs da çok tehlikeli. Tam da tüketim toplumu olmamız için tüm imkanlar önümüze tepeleme sunulurken böyle temiz ve saf tarafları farketmek açıkçası bende çok farklı duygular uyandırdı.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)